Onder het kopje Casuïstiek en voorvallen verzamel ik interessante vraagstukken op het gebied van sport en privacy en geef hiervan voorbeelden en casuïstiek. Soms bekend, soms minder bekend. Het zijn kwesties waarnaar ik verwijs tijdens colleges of als voorbeelden gebruik in mijn werk, maar die ook voor anderen interessant kunnen zijn. Je vindt een mix van verwijzingen naar nieuwsberichten (om de kwestie makkelijk te kunnen doorgronden) en juridische uitspraken (voor meer diepgang). Mis je interessante kwesties? Ik hoor het graag.

De linkjes houd ik niet bij, dus mogelijk moet je even het internetarchief raadplegen voor de juiste info. Hier vind je andere voorbeelden. 

Voor de zekerheid: concludeer niet te snel dat een bepaalde handeling, ontwikkeling of techniek/innovatie uitgevoerd of ingevoerd mag worden omdat het ergens anders ook wordt gedaan. "Oh, bij Ajax, PSV of Feyenoord doen ze het, dus wij mogen het als voetclub ook." Het is vaak ten eerste afhankelijk van de precieze innovatie en techniek, ten tweede van hoe met gegevens wordt omgegaan en ten derde hoe de gegevensverantwoordelijke hier transparant over is, in hoeverre het mag volgens de AVG of ander privacyregelingen. En dat het mag, wil nog niet je zeggen dat je het moet willen. En soms mag datgene wat je hieronder leest, misschien niet eens (meer).

De kwestie 

In hoeverre doe je er goed aan om als televisiezender ongelukken van sporters uit te (blijven) zenden?


Plaatje van enkele voetballen en een doel
 


Relevante / bekende casussen en nieuwsberichten in de media

Bekende voorbeelden zijn het ongeluk in april 2024 tijdens de Ronde van Baskenland met de zware crash van o.a. Jonas Vingegaard, Remco Evenepoel, Primoz Roglič, Jay Vine en Steff Cras. Iedereen sprak afschuw uit over de dramatische beelden / muziek die de Baskische televisie onder de beelden op een gegeven moment plaatste (lees bijvoorbeeld hier de reactie van Thijs Zonneveld), maar waar leg je de grens? In hoeverre deze beelden uitgezonden zouden moeten worden, bestaat in ieder geval meer discussie. Bijvoorbeeld Adam Hansen van CPA Cycling (soort vakbond voor wielrenners) versus Martijn Arensman die zelf ooit zijn zoon zag crashen op tv (interessant punt).

Over andere beelden lijkt weer minder discussie te zijn: deze hadden niet / minder lang uitgezonden moeten worden voordat duidelijk was wat de situatie was (denk aan de de beruchte crash van Fabio Jakobsen of de horrorcrash van Remco Evenepoel van een brug, waarop Remco in deze video zelf op terugkijkt)

Wat wel opvalt is dat het beleid bij F1, voetbal en wielrennen van elkaar lijken te verschillen. De bekende crash van Romain Grosjean tijdens de eerste ronde van de GP Bahrein (2020) werd pas veel later herhaald nadat bleek dat alles goed met hem was (volgens de F1 was het standaardprotocol bij deze crash goed gevolgd, maar niet iedereen overtuigde dit (let op: veel trackers blokkeren op deze pagina)).

Bekend voorbeeld bij voetbal is het uitzenden van de hartstilstand en reanimatie van de Deense voetballer Christian Eriksen, waarover ook veel discussie was. In NRC wordt dit mooi samengevat, inclusief samenvatting van het standpunt van de Franse regisseur in L'Équipe.

Natuurlijk speelt ook hier het recht een grote rol, maar dat laat ik als gezegd even rusten. Sommige auteurs wijzen daarnaast op de interessante plek van de journalistiek bij deze kwestie. Zolang er geen ongeluk is, zijn de meeste cameramensen en de betrokken televisie / producers gewoon makers van vermaak (zo is hun standpunt). Maar op het moment dat er een crash is, worden ze misschien ineens veel meer journalist en verandert hun rol en hun rechtspositie? Dus hiermee ook wat wel of niet zou mogen?